کاوش موضوع معماری

مِعماری یا به فارسی: مهرازی، فرایند برنامه‌ریزی، طراحی و ساخت ساختمان‌ها و دیگر سازه‌ها می‌باشد. معماری را همچنین می‌توان هنر و علم طراحی ساختمان‌هایی در نظر گرفت که در آن ویژگی‌هایی از قبیل زیبایی، هندسه، قدرت عاطفی و معنوی، محتوای هوشمندانه و پیچیدگی، کیفیت ساخت، راحتی، مصالح بادوام و دلپذیر، رنگ‌آمیزی و تزئینات، آرامش و پویایی، تناسب و مقیاس خوب در نظر گرفته شده است. معماری را نباید با مهندسی عمران یا راه‌ساختمان ارتباط زیادی داد، در مهندسی عمران، به اصول و اساس ریاضیاتی و محاسباتی فنون ساخت یک سازه مانند نقشه‌برداری یا دستور به ساخت مدنظر مهندس براساس برنامه چندوجهی پرداخته می‌شود. از جمله اینکه مصالح و نحوه قرارگیری و تجهیز هر سازه ای بایستی چگونه باشد و قرار گیرد. معمار استاد چیره‌دست هنر ساختمانی است که سازه پیچیده‌ای را طراحی و قاب‌بندی می‌کند و قادر است نقشه‌ها، نماها و مقاطع یک ساختمان پیچیده را با محتوای زیبایی‌شناسی تهیه کرده و بر ساخت آن مطابق نقشه‌های معماری و مشخصات کلی نظارت کند. آثار معماری که به شکل معماری درونی یا بیرونی (اغلب نماها) ساختمان بروز می‌کنند، معمولاً به عنوان نمادهای فرهنگی و نیز کارهای هنری شناخته می‌شوند. تمدن‌های باستانی معمولاً از راه شناسایی دستاوردهای معماری‌شان شناخته می‌شوند. مانند: معماری قرون وسطایی، معماری سوسیالیستی-کمونیستی، معماری بیزانس، معماری رنسانس، معماری ایرانی، معماری اسلامی، معماری اروپایی، معماری عثمانی، معماری ترکی، معماری کره‌ای، معماری تلفیقی، معماری روستایی یا شهری، معماری ژاپنی-چینی، معماری امپراتوری روم یا رومی، معماری گوتیک، معماری آمریکایی، معماری انواع ملل، معماری هیپی-فانک، معماری شرق آسیا، معماری خاورمیانه، معماری مدرنیسم، معماری پسامدرنیسم و…... بیشتر در ویکی پدیا